گزارش دانشگاه سپاه پاسداران از ده‌ها عملیات اسرائیل در ایران: کوبنده، مخرب و دومینویی
- توضیحات
- تاریخ ایجاد در جمعه, 31 تیر 1401 07:35
دانشگاه سپاه پاسداران: کمیت و کیفیت عملیات اسرائیل در ایران در حال افزایش است
این گزارش کشته شدن محسن فخری‌زاده، مهره کلیدی برنامه هسته‌ای نظامی ایران را عملیات اسرائیل عنوان کرده است-
دانشگاه امام حسین، وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی با فهرست کردن ۳۳ عملیات اسرائیل در داخل ایران، تاکید کرد که اقدامات اسرائیل در ایران براساس الگوی خرابکاری دومینویی و مبتنی بر «عملیات اطلاعاتی کاملا سری و موثر» بوده، کوبنده و مخرب است، و مدام بر «کمیت» و «کیفیت» عملیات اسرائیل افزوده می‌شود.
نویسندگان این بررسی که در یکی از نشریات دانشگاه جامع امام حسین، دانشکده افسری سپاه پاسداران، منتشر شده است، هدف آن را پاسخ به این سؤال عنوان کرده‌اند که «اسرائیل چگونه و برمبنای چه راهبردی منابع و منافع داخلی و منطقه‌ای ایران را مورد حملات ایذایی متوالی و متنوع قرار می‌دهد و راه کارهایی بازداشتن اسرائیل از این حملات چیست».
این گزارش با اشاره به اینکه ایران و اسرائیل از سال ۱۹۸۵ درگیر نبردهای نیابتی مداوم بوده‌اند که ژئوپولیتیک خاورمیانه را تحت تاثیر قرار داده است، تاکید می‌کند که این فقط یک جنبه از این رویارویی‌هاست. جنبه‌های دیگر رویارویی نشان می‌دهد اسرائیل با وجود رویکرد تهاجمی متنوع، برنامه‌ریزی دقیقی علیه منافع جمهوری اسلامی و افزایش توان نظامی خود دارد.
در این گزارش تاکید شده است که بررسی نوع تقابل اسرائیل با ایران نشان می‌دهد که این کشور از نوعی «الگوی خرابکاری دومینویی» علیه جمهوری اسلامی استفاده می‌کند که شدت آن بستگی زیادی به واکنش‌ها و پاسخ متقابل ایران دارد.
نویسندگان گزارش دانشگاه امام حسین می‌نویسند، اسرائیل عمدتا استراتژی «کارزار بین دو جنگ» یا «کارزار بین جنگ‌ها» را علیه دشمنان خود، به ویژه علیه جمهوری اسلامی، به کار گرفته است. به نوشته آنها سخنان چند ماه قبل نفتالی بنت درباره راهبرد «مرگ با هزار چاقو» را تاییدی بر رویکرد اسرائیل به استفاده از کارزار بین جنگ‌ها علیه جمهوری اسلامی ارزیابی کرده است.
براساس این گزارش، تمرکز اصلی استراتژی کارزار بین دو جنگ، بر مبارزه مخفی و پنهانی بین جنگی است. در چارچوب این استراتژی، تهدیدها و اقدامات مخرب اسرائیل علیه اشخاص و دولت‌های دشمن از طریق «وزارت و نیروهای دفاعی و جامعه اطلاعاتی اسرائیل» برنامه‌ریزی می‌شود.
در این گزارش آمده که استراتژی اسرائیل علیه جمهوری اسلامی شامل سه مرحله است: در مرحله اول « تضعیف ایران، وقفه در جنگ واقعی و عملیات خرابکارانه» در قالب «حملات مخفی، با برنامه، متوالی و پنهان» در حال انجام است.
در مرحله دوم اسرائیل به دنبال مشروعیت‌زایی برای خود و مشروعیت‌زدایی از جمهوری اسلامی است و در این مسیر از رسانه و تبلیغات، «همراه با توالی، تنوع، و تکثر عملیات خرابکارانه به عنوان کنش مخرب» استفاده می‌کند و همزمان به آمادگی برای جنگ واقعی به عنوان مرحله سوم این استراتژی توجه دارد.
مواردی چون حمله سال ۲۰۰۷ به راکتور هسته‌ای سوریه، کشتن عماد مغنیه فرمانده ارشد حزب‌الله لبنان، حمله سال ۲۰۰۹ به محموله‌های تسلیحاتی در سودان، حملات ماه مه سال ۲۰۱۳ به محموله‌های تسلیحاتی ایران در دمشق، حمله ژانویه ۲۰۱۳ به کاروان تسلیحاتی در ریف دمشق، حمله فوریه سال ۲۰۱۴ به کاروان تسلیحاتی ارسالی به حزب‌الله لبنان در بعلبک، چند عملیات علیه برنامه هسته‌ای ایران، و هدف قرار دادن دست‌کم ۲۰۰ هدف، از جمله نیروها و انبارهای تسلیحات ایران یا گروه‌های شبه‌نظامی مورد حمایت آن، فقط طی سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ در سوریه، در این گزارش به عنوان بخشی از « کارزار بین دو جنگ» اسرائیل معرفی شده‌اند.
در گزارش دانشگاه امام حسین آمده است: نتانیاهو با توجه ویژه به استراتژی بین جنگ‌ها و تاکید بر اینکه «جمهوری اسلامی ایران یکی از دشمنان دموکراسی در جهان» و «ترکیبی از اسلام‌گرایی و فاشیسم و خطری بزرگ برای تمدن معاصر بشری» است. به اتکای دوگانه خیر و شر، انقلابی در رویکرد استراتژیک اسرائیل نسبت به جمهوری اسلامی ایران ایجاد کرد.
در این بررسی آمده است که ویژگی اصلی استراتژی «کارزار بین دو جنگ» مقابله با فشار جمهوری اسلامی، با رویکردی محافظه‌کارانه و محدود در بُرد و توسل به اقدامات ایذایی، کوبنده و مخرب است.
در این گزارش تاکید شده که هرچه زمان به جلو آمده است، تهدیدها و اقدامات ایذایی اسرائیل مانند یک دومینو شکل جدی‌تر به خود گرفته و «کمیت» و «کیفیت آن» در حال افزایش است.
فهرست بلند سپاه از ده‌ها عملیات اسرائیل در ایران
گزارش دانشگاه امام حسین، وابسته به سپاه پاسداران، از انفجار آبان سال ۱۳۸۶ در پارچین به عنوان تاریخ آغاز عملیات‌های اسرائیل در ایران در چارچوب «کازار بین دو جنگ» یاد می‌کند و می‌نویسد: در مقاطعی از جمله در جریان توافق هسته‌ای، از میزان عملیات اسرائیل کاسته شد اما پس از روی کار آمدن دونالد ترامپ بار دیگر عملیات اسرائیل در ایران از سرگرفته شد.
در این گزارش فهرستی از عملیات اسرائیل در ایران و همچنین عملیات‌هایی مشکوک و منتسب به اسرائیل در خاک ایران ارائه شده است.
علاوه بر انفجار آبان سال ۱۳۸۶ در پارچین، چهار «ترور دانشمندان هسته‌ای» شامل عملیات منجر به کشته شدن چهار نفر از دست‌اندرکاران برنامه هسته‌ای ایران در فاصله سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ شامل مسعود علی‌محمدی، مجید شهریاری، مصطفی احمدی‌روشن و داریوش رضایی‌نژاد در این فهرست قرار دارند.
به مرگ مشکوک اردشیر حسین‌پور، دانشمند هسته‌ای، در دی ماه سال ۱۳۸۵ در این گزارش اشاره‌ای نشده است اما از حمله با ویروس استاکس‌نت به تاسیسات هسته‌ای ایران و نیروگاه هسته‌ای بوشهر در سال ۱۳۸۹ به عنوان یکی از عملیات‌های مخرب اسرائیل در ایران یاد شده است.
انفجار بیدگنه که از آن به عنوان «انفجار زاغه مهمات سپاه» یاد شده از جمله انفجارهایی است که مقام‌های جمهوری اسلامی آن را «حادثه»، «اتفاق» و «تصادف» توصیف کرده بودند. اما در گزارش دانشگاه امام حسین در ردیف عملیات اسرائیل در ایران فهرست شده است. انفجاری شدید در ۲۱ آبان ۱۳۹۰ که در اثر آن دست‌کم ۱۷ نفر از افراد دخیل در برنامه‌های موشکی ایران از جمله حسن طهرانی مقدم، رییس جهاد خودکفایی سپاه و از مهره کلیدی برنامه موشکی، کشته شدند.
این گزارش دست‌کم از ۱۵ آتش‌سوزی و انفجار در صنایع پتروشیمی ایران در شش ماه نخست سال ۱۳۹۵ به عنوان انفجارهایی نام برده که ردپای اسرائیل در آن مشاهده شده است. این گزارش می‌گوید، این پتروشیمی‌ها در مناطق مختلف ایران در فاصله فروردین تا شهریور ۱۳۹۵ دچار آتش‌سوزی و انفجار شدند که به معنای آن است هر ۱۲ روز یک آتش‌سوزی و انفجار در واحدهای پتروشیمی ایران رخ داده است.
آتش‌سوزی و انفجار در پتروشیمی ماهشهر، پتروشیمی بیستون، پتروشیمی مارون، پتروشیمی بوعلی، پتروشیمی ایلام و پتروشیمی تندگویان از جمله مواردی است که در این گزارش به آن اشاره شده است.
«حمله با نسل جدید استاکس نت» در سال ۱۳۹۷ به چند سازمان و زیرساخت‌های ارتباطی نیز از جمله عملیات‌های اسرائیل ذکر شده است.
در بخشی از این گزارش با تاکید بر «انفجارها و آتش‌سوزی‌های سریالی سال ۱۳۹۹ در تاسیسات نظامی و صنعتی ایران»، آمده که این انفجارها و آتش‌سوزی‌ها به طور متمرکز در دو هفته ابتدایی تیر ماه ۱۳۹۹ رخ داده است.
نخستین حادثه از «انفجارها و آتش‌سوزی‌های سریالی سال ۱۳۹۹ در تاسیسات نظامی و صنعتی ایران» سوم خرداد در پتروشیمی ساحل خلیج فارس رخ داد و از «اوایل تیرماه این آتش‌سوزی‌ها و انفجارها شدت گرفت.»
از پنجم تیرماه سال ۱۳۹۹ در این گزارش به عنوان یک روز مهم یاد شده و آمده که در آن روز دو اتفاق مهم افتاد؛ ابتدا شنیده شدن صدای انفجار شدید و مشاهده دود سفید در شرق تهران که محل انفجار در بیست کیلومتری پارچین و محدوده خجیر قرار داشت و محل استقرار چند مرکز توسعه موشکی ایران بود، و دومین اتفاق مهم انفجار یک پست برق در شیراز که تا چندین ساعت برق مناطق وسیعی از این شهر قطع شد.
نویسندگان گزارش نشریه دانشگاه امام حسین سپاه پاسداران، درباره دلیل همسنگ دانستن انفجار پست برق و خاموشی در مناطقی از شیراز با انفجار در مرکز توسعه موشکی ایران در خجیر توضیحی نداده‌اند.
پیشتر فریدون عباسی، رئیس اسبق سازمان انرژی اتمی ایران و نماینده فعلی مجلس، اغلب حملات به تاسیسات هسته‌ای ایران را مبتنی بر حمله بر خطوط انتقال برق عنوان کرد و گفته بود: آسیب‌پذیری ماشین‌های سانتریفیوژ در اثر قطع برق است و همیشه دشمن برنامه‌ریزی می‌کند برق را قطع کند.
محققان دانشگاه امام حسین سپاه پاسداران در گزارش خود، انفجار تاسیسات هسته‌ای نطنز در ۱۲ تیر سال ۱۳۹۹ که در آن سوله مونتاژ سانتریفیوژ که خسارات بسیار زیادی دید، به منزله مهر تایید دست داشتن اسرائیل در انفجارها و آتش‌سوزی‌های سریالی تیر ماه ۱۳۹۹ ارزیابی کرده‌اند.
در این گزارش تاکید شده است که حتی انفجار « انفجار ۱۲ تیر ۱۳۹۹ در تاسیسات هسته‌ای نطنز» نیز پایان این «انفجارهای دومینووار» نبود و دو روز بعد، در ساعت ۱۶:۴۵ چهاردهم تیر ماه نشت کلر در پتروشیمی کارون ماهشهر ۷۰ نفر را مسموم کرد و حدود ۴۵ دقیقه بعد هم دومین انفجار در نیروگاه حرارتی زرگان اهواز رخ داد.
این گزارش سپس به کشته شدن محسن فخری‌زاده، مهره کلیدی برنامه هسته‌ای نظامی ایران، به عنوان یک عملیات دیگر اسرائیل اشاره کرده است و می‌نویسد که اسرائیل به روال معمول خود دست داشتن در این عملیات را تایید یا تکذیب نکرده است.
در گزارش دانشگاه امام حسین، تاکید شده است که از سال ۲۰۲۰ عملیات‌های خرابکارانه در ایران بیش از پیش سرعت گرفته است و موارد متعددی از عملیات خرابکارانه و مشکوک نیز در همین سال رخ داده که همگی ضد منافع جمهوری اسلامی ایران بوده است.
«انفجار ۱۷ تیر ۱۳۹۹ کارخانه اکسیژن در باقرشهر، انفجار ۱۹ تیر در تاسیسات سپاه پاسداران در غرب تهران و انفجار ۲۲ تیر در پتروشیمی تندگویان» از جمله دیگر مواردی است که این گزارش در شمار همین عملیات خرابکارانه قرار داده است.
در این گزارش دو بار آمارهایی از حمله اسرائیل به مواضع نیروهای سپاه پاسداران و شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران در سوریه ارائه شده است.
یک‌بار آمده که اسرائیل از سال ۲۰۱۱ تاکنون صدها بار به مواضع ایران و شبه‌نظامیان مورد حمایتش در سوریه حمله کرده است و بار دیگر تاکید شده که فقط در فاصله سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، اسرائیل به دست‌کم ۲۰۰ هدف در سوریه حمله کرده است.
در مورد عملیات‌های اسرائیل در دریا نیز این گزارش چون گزارش‌های رسانه‌ای پیشین به انفجار در کشتی ساویز به عنوان ایستگاه لجستیک نیروهای نظامی ایران در دریای سرخ و حمله به دوازده کشتی و نفتکش دیگر اشاره کرده است.
در این گزارش تاکید شده که یگان ۸۲۰۰ اسرائیل در مواردی به افشاگری‌هایی علیه مقام‌ها و اقدامات جمهوری اسلامی دست زده است.
در این گزارش تاکید شده که یگان ۸۲۰۰ اسرائیل با توانایی رهگیری تلفن، ایمیل و دیگر ابزارهای ارتباطی، در کنار عملیات‌های خرابکارانه اسرائیل در داخل ایران، از طریق شنود الکترونیکی به «افشاگری و برچسب‌زنی» علیه مقامات جمهوری اسلامی و انتشار اطلاعاتی از اقدامات منطقه‌ای ایران، عملیات مشروعیت‌زدایی از جمهوری اسلامی را پیش می‌برد.
در گزارش دانشگاه امام حسین به مواردی چون عملیات اسرائیل برای سرقت آرشیو هسته‌ای ایران و عملیاتی که محمود احمدی‌نژاد آن را «سرقت اسناد محرمانه از گاو صندوق سازمان فضایی» توصیف کرده بود، اشاره نشده است.
از سوی دیگر این گزارش تاکید کرده که اسرائیل با وسعت دادن به عملیات خود در مناطق مختلف جغرافیایی، عملیاتی برای «ترور مقامات ارشد ایران که مسئول انتقال فناوری نظامی از ایران به نوار غزه و لبنان، و آموزش نظامی نیروهای مقاومت یا رهبران فکری آنها» اجرا کرده است و همزمان عملیات خرابکارانه در پروژه‌های موشکی و عملیات اختلال در برنامه هسته‌ای، تجارت و حمل و نقل دریایی ایران را نیز دنبال می‌کند.
نویسندگان گزارش دانشگاه امام حسین تاکید می‌کنند: وضعیت میان اسرائیل و ایران نشان می‌دهد که ما هنوز با جنگی آرام مواجه هستیم که در بسیاری مواقع به دور از کانون توجه و پوشش رسانه‌ای قرار دارد؛ اما استراتژی «کارزار بین جنگ‌ها» که اسرائیل دنبال می‌کند، هنوز هم در حال انجام است با سرعت‌های مختلف و به شکل دومینو وار، و بر استفاده از آتش سنگین و اتکا به اطلاعات حیاتی متمرکز است.