شورای حقوق بشر سازمان ملل مأموریت نظارت بر ایران را تمدید کرد؛ نماینده ایران قطعنامه را «تبعیض‌آمیز» خواند
- توضیحات
- تاریخ ایجاد در شنبه, 17 فروردين 1404 08:05
شورای حقوق بشر سازمان ملل با تصویب یک قطعنامه، مأموریت گزارشگر ویژه در امور ایران و کمیته حقیقت‌یاب اعتراضات سال‌های اخیر را تمدید کرد و با حذف محدودیت زمانی، راه را برای بررسی موارد گسترده‌تر «نقض حقوق بشر» در این کشور باز گذاشت. ایران ضمن رد این قطعنامه، آن را «تبعیض‌آمیز» خوانده است.
شورای حقوق بشر سازمان ملل روز گذشته در ژنو با ۲۴ رأی موافق، ۸ رأی مخالف و ۱۵ رأی ممتنع، مأموریت مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران، و کمیته حقیقت‌یاب بین‌المللی را تمدید کرد.
به گفته فعالان حقوق بشر، این قطعنامه که محدودیت زمانی پیشین کمیته را حذف کرده، امکان تحقیق درباره سرکوب اعتراضات پیش از ۱۴۰۱، از جمله وقایع ۱۳۹۸، را فراهم می‌کند.
علی بحرینی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در ژنو، در واکنش به این قطعنامه، آن را «تبعیض‌آمیز» و «تضعیف‌کننده اعتبار شورا» خواند.
آقای بحرینی این اقدام شورای حقوق بشر سازمان ملل را «اتلاف منابع» و «ناکارآمد» دانست.
کشورهایی مثل شیلی، بلژیک، فرانسه، مکزیک، مراکش، ژاپن از موافقان تمدید این قطعنامه و چین، کوبا، اندونزی، سودان، ویتنام و بولیوی از مخالفان این قطعنامه بودند، در حالی که قطر، کویت و گرجستان رأی ممتنع دادند.
توضیح تصویر،تصویری از صفحه نمایش رای‌گیری شورای حقوق بشر سازمان ملل روز گذشته در ژنو
کشورهایی مثل شیلی، بلژیک، فرانسه، مکزیک، مراکش، ژاپن از موافقان تمدید این قطعنامه و چین، کوبا، اندونزی، سودان، ویتنام و بولیوی از مخالفان این قطعنامه بودند، در حالی که قطر، کویت و گرجستان رأی ممتنع دادند.
سازمان عفو بین‌الملل این تصمیم را «تاریخی» خواند و سارا حشاش، معاون این سازمان، آن را پیامی قاطع به مقامات ایران و تقویت‌کننده تلاش‌ها برای «عدالت جهانی» دانست.
خانم حشاش گفت: «اکنون ماموریت حقیقت‌یاب از اعتراض‌های زن، زندگی، آزادی فراتر رفته است و این هیئت می‌تواند دیگر موارد نقض جدی و مستمر حقوق بشر در ایران و جنایت‌های تحت قوانین بین‌الملل را بررسی کند.»
کمیته حقیقت‌یاب به ریاست سارا حسین، پیش‌تر در اسفند ۱۴۰۳ ایران را به ایجاد «فضای رعب و مصونیت سیستماتیک» متهم کرده بود.
این کمیته در آبان ۱۴۰۱ برای بررسی نقض حقوق بشر در اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» برای مدت دو سال تعیین شد و حالا قطعنامۀ جدید محدودیت زمانی برای این مأموریت وجود ندارد.
سارا حسین، حقوقدان بنگلادشی است که هم‌اکنون ریاست کمیته حقیقت‌یاب مستقل بین‌المللی سازمان ملل درباره نقض حقوق بشر در ایران را بر عهده دارد. او به دلیل تخصصش در حقوق بشر و تجربه در مسائل جنسیتی و عدالت بین‌المللی شناخته شده است.
مای ساتو، حقوقدان و دانشمند علوم اجتماعی ژاپنی است که به عنوان گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران منصوب و جایگزین جاوید رحمان شد.
سارا حشاش معاون دفتر خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان عفو بین‌الملل است. خانم حشاش به عنوان یک فعال حقوق بشر، در تحلیل و پشتیبانی برای حقوق قربانیان در منطقه خاورمیانه فعالیت گسترده‌ای دارد.
ایران دهه‌هاست که به گزارشگران سازمان ملل اجازه ورود به ایران را نمی‌دهد؛ آخرین سفر آن‌ها به دهه ۷۰ برمی‌گردد.
رینالدو گالیندوپل، دیپلمات و حقوقدان اهل السالوادور، تنها گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران بود که توانست طی سال‌های ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۱ سه بار به ایران سفر کند، این سفرها در دوران پس از جنگ ایران و عراق و در زمان ریاست‌جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی انجام شد، زمانی که ایران تحت فشار بین‌المللی برای بهبود وجهه خود بود.
گالیندوپل در گزارش‌های خود به موارد گسترده نقض حقوق بشر، از جمله اعدام‌های دسته‌جمعی زندانیان سیاسی سال ۱۳۶۷، سرکوب مخالفان، محدودیت آزادی بیان و وضعیت زندان‌ها پرداخت.
بعد از آن جمهوری اسلامی ایران به طور مداوم درخواست‌های ورود گزارشگران ویژه حقوق بشر را رد کرده است.