بن بست و سیرک انتخاباتی۱۴۰۳ و رای دهندگان

توضیحات

تاریخ ایجاد در پنج شنبه, 21 تیر 1403 04:43

ظریف دروغگو و «توریه» باز چنان برای پزشکیان بند بریده بود و با فریاد و عصبیت او را ناجی مردم معرفی می کرد که نه انگار خود وزیر ارشد حسن روحانی، بود که با «کلید گشایش» به میدان آمده بود ولی با هم نتوانستند «دو پای بسته مرغی را بگشاید». جماعتی دیگر با همان مخرج مشترک از جمله فرخ معروف به آخوند نگهدار، ملیحه محمدی، مهاجرانی و سایر ارازل هوادار استمرار طلبان که مهر خیانت بر پیشانی دارند و وقیحانه پامنبری و تئوریزه کننده بی لیاقتی های آنان هستند حسابشان جداست، دردناک اما دگردیسی محمد علی کاتوزیان، کیوان صمیمی و دولت آبادی که «گل محمد» را هم تصویر می کند و دیگرانی از این جنس هم که هرازگاه خواب نما شده و چهره می نمایند تا بلکه آن همه کشتار و خیانت و ویرانگری رژیم را در سایه قرار دهند الان هم مژده می دهند که آرش کمانگیری، از راه رسیده می خواهد کاری کند کارستان خاصه که در پشت شعارهای ضد «استکباری- صهیونیستی » هم سنگر گرفته. خود پزشکیان اما هنوز از راه نرسیده با گورِ خمینی، مفتی و فرمانده کشتار 67 بیعت کرد و نماز گذارد که همان کند که او می پسندید و نیزانتخاب خود به ریاست جمهوری را مدیون رهبر دانست و بلافاصله به «حماس» پیام داده نگران تبلیغات نباشند که با آنهاست و دست از حمایتشان بر نمی دارد.

دیگر کسی به این همه دگردیسی باور نمی کند مگر هرآن که به ذات خود مقهور قدرت مسلط و اسیر مطامع خویش باشد.

آنچه روز رای گیری در سفارت خانه های رژیم اتفاق افتاد نشان آشکاری از شکست خامنه ای در مضحکه اخذ رای بود.

اما دیدن فیلم برخی از بچه های شهرمان در صف رای دهندگان خارج کشور عبرت انگیز بود و اوج دیگری از افلاس و درماندگی آنان را به نمایش گذاشت، هنگامی که همچو فرخ نگهدار، با گام برداشتن «داش آکل» مآب رهسپار سفارت آدمکشان شدند تا انگشت رنگی به مادران داغدار نشان دهند. راستی که « چهره آبی عشق پیدا نیست».

باید پرسید آیا از سر کینه و دشمنی با مبارزان غیرتمند شهر خود بدین در یوزگی کشیده شده اید یا دوستان امنیتی و مزدوران راهنمای عمل شما شده اند؟؟ هر چه هست باشد، اما تنها چیزی که در آن نیست درد مردم دردمند است.

بیاد بیاورید جوانان شرزه شهرتان را که تجسم فریاد نه به جمهوری جانیان بودند. پیش از این هم گفته بودم: اگر منزل پدری ام در محله ساختمان را مرکز دایره ای به شعاع 100 تا 150 متر فرض کنیم جان های شیفته ای همچون خانواده بابائی داود و افتخار و احترام بابائی، آقا رضا ماکیانی، یوسف خواجه زاده، فاطمه عیدی گماری، اسحق عیدی گماری، محمود صالحی، خانواده آسخ حمید آسخ و احمد آسخ، عبد الامیرعامری، خانواده رستمی، شمس الدین(شمی)رستمی و محمد رضا رستمی، خانواده رحیم خانی، محمد و محمود رحیم خانی، محمدرضا رستمی که با آن برادران رستمی یکی نیست و خانواده کایدی ، قدرت و محمد کاظم و حمید خادمی و خانواده حیدری، هوشنگ، نسرین و شهین حیدری و دیگرانی را که بیاد ندارم، در این دایره قرار دارند که دندان خشم بهم فشردند و سر دادند تا دست ندهند