اگر چه اولین واکنش اسرائیل به سری جدید انفجارها در تأسیسات هسته ای از «نقص فنی که بهطور مداوم در راکتورهای ایرانی اتفاق میافتد» سخن گفت، اما روز گذشته از گوشه و گزارشهایی در مورد «حملات سایبری خارجی» و «پیامی مبنی بر وجود کسانی که مخالف ادامه غنی سازی اورانیوم در آن تأسیسات هستند» منتشر شد.
این منابع در ارتباط با سرویسهای امنیتی تل آویو گفتند: «مقامات ایرانی این پیام را دریافت کردهاند و در حال بررسی چگونگی پاسخ به آن هستند.»
مشخص است که دولت، ارتش و سرویسهای اطلاعاتی اسرائیل از ورود رسمی به این موضوع خودداری میکنند، اما طرفهای نزدیک به این نهادها تقریباً به صراحت صحبت میکنند.
ران بن یشای تحلیلگر امور نظامی و اطلاعاتی و سخنگوی پیشین ارتش اسرائیل روز گذشته گفت: «بزرگی انفجاری که در کارخانه غنی سازی اورانیوم ایران در نطنز رخ داد، عجیب و غافلگیر کننده بود. تصاویر محل انفجار خسارت جدی به آزمایشگاه محل تولید سانتریفیوژهای پیشرفته ایران را نشان دادهاست. این بزرگترین حمله سایبری و خرابکاری در برنامه هسته ای ایران پس از انتقال ویروس و بدافزار استاکسنت به سانتریفیوژها در نطنز است.»
وی افزود: «ایران در این مرحله از متهم کردن اسرائیل به مسئولیت این رویداد خودداری کردهاست، اما خبرگزاری رسمی آن یک مقاله تحلیلی منتشر کردهاست که اسرائیل و ایالات متحده را به عنوان مظنون به خرابکاری معرفی کردهاست».
وی اضافه کرد: اسرائیل به سانتریفیوژهایی که ایران در حال توسعه آنها است، اهمیت قائل است، ایرانی که سال گذشته تعهدات توافق هسته ای و در ارتباط با افزایش غنی سازی اورانیوم را کاهش دادهاست.
سرهنگ رافائل افک متخصص فیزیک و فناوری هسته ای که به عنوان تحلیلگر ارشد سرویس اطلاعاتی اسرائیل فعالیت کرده بود، گفت: «ایران هنگامی که مدعی است که برنامه هسته ای اش صلح آمیز است، حقیقت را نمیگوید. دادههای اطلاعاتی عظیمی تا به امروز فاش شدهاند که همه بهطور واضح نشان میدهد که این برنامه در درجه اول برای تولید سلاح هسته ای در نظر گرفته شدهاست».
افک افزود: «گزارش مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی هسته ای ، منتشر شده در ۵ ژوئن (۲۰۲۰)، اگرچه از موضوع عدم تعهد ایران به مفاد قرارداد توافق هسته ای ۲۰۱۵ میکاهد، اما در عین حال حقایقی شگفتانگیز دربارهٔ برنامه هسته ای آن ارائه میدهد.»
وی افزود: «به منظور غنی سازی اورانیوم تا ۹۰٪ (میزان غنی سازی مورد نیاز برای ساخت بمب هسته ای)، فرایند غنی سازی باید در چهار مرحله انجام شود: غنی سازی به کمتر از ۵٪، غنی سازی محصول به دست آمده از مرحله قبل از ۲۰٪، پس از آن ۶۰٪ و بالاخره ۹۰٪. اگر مقادیر اورانیوم موجود در ایران از طریق سه مرحله اضافی تا ۲۰٪، ۶۰٪ و ۹۰٪ غنی سازی شود، در این صورت محصول نهایی حدود ۱۵ کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا ۹۰٪ خواهد بود، یعنی همان مقدار مورد نیاز برای تولید هسته یک بمب هسته ای واحد».
وی اضافه کرد: سانتریفیوژهایی که ایران در تأسیسات نطنز و فردو فعال میکند به معنای این است که «ایران از نظر تئوری میتواند ظرف چهار ماه پیمان منع گسترش جنگافزارهای هستهای را نقض کند و مقدار اورانیوم مورد نیاز برای تولید اولین بمب هسته ای را غنی سازی کند».